عشق افسانه‌ای رابعه و بکتاش

عشق افسانه‌ای رابعه و بکتاش

رابعه بنت کعب قُزداری، نخستین شاعر زن فارسی‌زبان، در قرن چهارم هجری می‌زیست. او خواهر حاکم بلخ بود و در دربار پرورش یافت. رابعه شاعری چیره‌دست و زنی زیبا و دلیر بود که دل به بکتاش، یکی از پهلوانان سپاه برادرش، سپرد.

رابعه به‌صورت پنهانی عشق خود را از طریق اشعار عاشقانه برای بکتاش ارسال می‌کرد. اما برادرش، که از این عشق باخبر شد، سخت برآشفت. در برخی روایت‌ها آمده است که او دستور داد دایه‌ی رابعه، هنگام استحمامش در حمام، رگ‌هایش را بگشاید تا در خون خود جان دهد.

در آخرین لحظات، رابعه با انگشتان خون‌آلود، آخرین بیت شعرش را بر دیوار نوشت:

بس کشیدم انتظاری، تا شدم بی‌طاقتی

من نکردم شکوه، لیکن شکوه از من کرد دل

عشق رابعه و بکتاش، یکی از غم‌انگیزترین عاشقانه‌های تاریخ ادبیات فارسی است که مانند عشق لیلی و مجنون، جاودانه شده است.رابعه بنت کعب قُزداری، نخستین شاعر زن فارسی‌زبان، در قرن چهارم هجری می‌زیست. او خواهر حاکم بلخ بود و در دربار پرورش یافت. رابعه شاعری چیره‌دست و زنی زیبا و دلیر بود که دل به بکتاش، یکی از پهلوانان سپاه برادرش، سپرد.

رابعه به‌صورت پنهانی عشق خود را از طریق اشعار عاشقانه برای بکتاش ارسال می‌کرد. اما برادرش، که از این عشق باخبر شد، سخت برآشفت. در برخی روایت‌ها آمده است که او دستور داد دایه‌ی رابعه، هنگام استحمامش در حمام، رگ‌هایش را بگشاید تا در خون خود جان دهد.

در آخرین لحظات، رابعه با انگشتان خون‌آلود، آخرین بیت شعرش را بر دیوار نوشت:

بس کشیدم انتظاری، تا شدم بی‌طاقتی

من نکردم شکوه، لیکن شکوه از من کرد دل

عشق رابعه و بکتاش، یکی از غم‌انگیزترین عاشقانه‌های تاریخ ادبیات فارسی است که مانند عشق لیلی و مجنون، جاودانه شده است.